Zawirowania wokół ulicy Sączewskiego. Zgadnijcie co się działo

Zawirowania wokół ulicy Sączewskiego

Na początku lat 20. ubiegłego stulecia władze miasta postanowiły zaprowadzić porządek względem ujednolicenia nazw oraz oznakowania ulic. Jesienią 1922 roku pojawiły się w pierwsze nowe tabliczki informacyjne z ich nazwami.

Chwilę później do magistratu wpłynął protest Jana Sączewskiego - jednego z możniejszych mieszczan. Na rozległych gruntach należących do jego rodziny, dzięki transakcji sprzedaży lub darowizny na rzecz miasta, na przełomie XIX i XX wieku, zaczęła rozwijać się nowa część Będzina. We wspomnianym zażaleniu Jan dowodził, iż ulicy przekazanej przez niego miastu aktem notarialnym z 1902 roku, nadano urzędową nazwę „ulica Sączewska”, choć podczas sporządzania dokumentu darczyńca zastrzegał, że warunkiem przekazania jest nadanie jej nazwy „Sączewskiego” – na cześć samego Jana oczywiście.

Skarżący niezadowolenie wyraził za pośrednictwem swego prawnika, zawiadamiając, że jeśli nazwa ulicy nie zostanie zmieniona w ciągu 16 dni, wkroczy na drogę sądową. Magistrat próbował tłumaczyć się niewiedzą i brakiem rzeczonego notarialnego aktu oraz tym, że zwyczajowa nazwa ulicy, od lat używana przez samych mieszkańców, brzmi „Sączewska”. Dodatkowym argumentem urzędników miał być spory koszt kolejnej zmiany nazwy i związanej z tym konieczności wykonania nowego oznakowania. Sprawa otarła się nawet o władze wojewódzkie w Kielcach. Ostatecznie, niemal po roku batalii, Jan Sączewski dopiął swego! 19 października 1923 magistrat zawiadamiał o zmianie nazwy na „ulica Sączewskiego”. Odpowiedzialnością za błąd i przeoczenie prezydent Rypp obarczył miejski Wydział Budowlany, w którym miano dopuścić się niedopatrzenia. Niedługo potem zawisły tabliczki z poprawną nazwą ulicy.