Tworzy wiersze o przemijaniu i miłości

Pierwszy wiersz napisał, mając "naście" lat. Utwory Władysława Śliwonia (rocznik 1940) po raz pierwszy ujrzały jednak światło dzienne w 1999 roku. Tom "Tryptyk przemijania" okazał się debiutem z pozytywnymi recenzjami.
- Przez kilkadziesiąt lat kierowałem pracą Prasowych Zakładów Graficznych. Pisać zacząłem dopiero na emeryturze - mówi Władysław Śliwoń. - Praca zawodowa była podstawą mojej egzystencji, więc musiałem odłożyć osobiste plany.

Nawiązałem jednak wtedy wiele kontaktów z ludźmi pióra.
Wydał tom "Pierwociny", ze swoimi młodzieńczymi wierszami, książkę dla dzieci "Zamkowe bajanie" oraz "Rok morza", nawiązujący do marynistycznego epizodu w życiu poety (przez 2 lata był w marynarce wojennej). Dzięki temu dobrze poznał historię, tradycję i ludzi morza.

- Moja poezja ma być użyteczna, a nie abstrakcyjna. Wiersz jest formą przekazu, którą najszybciej przyjmuje odbiorca. Cieszę się, gdy ktoś w osobisty sposób odbiera moje utwory - mówi poeta.

Wiersze Władysława Śliwonia publikowano już w kilkunastu gazetach i czasopismach, w tym w ekskluzywnym paryskim piśmie literackim "Editional". Znalazły się w albumie poświęconym Dukli, a także w internecie. Poeta pracuje nad kolejnymi. W tomie "Pociąg miłosny" ma być 50 wierszy. "Diabeł Boruta i piękna starościanka" to druga propozycja dla najmłodszych.

- Wiele wierszy jest osobistych, refleksyjnych. Zastanawiam się nad sensem istnienia, szukam odpowiedzi na egzystencjalne pytania. Wiem jak ciężko jest młodym pisarzom, ile samozaparcia muszą mieć. Sam jednak poszedłem inną drogą: najpierw zabezpieczyłem byt, potem zacząłem pisać - przyznaje.

Nobilitacją są dla niego słowa profesora Jana Świderskiego, honorowego obywatela Będzina: "Dwa razy czytałem Pana wiersze i muszę przyznać, że pisze Pan słowem, jak ja maluję pędzlem".