Przed meczem Czechy - Portugalia. Komu kibicujesz?

Choć nie chodziło mu o kibicowanie na Euro, do kibicowania na Euro pasuje jak ulał. Bo skoro Czechów nie lubić nie sposób, a po Polakach na mistrzostwach zostało już tylko wspomnienie, to chyba jasne, którą drużynę winniśmy obdarzyć szczególną sympatią.

Z niedawnych badań CBOS-u wynika, że 51 proc. Polaków pała do sąsiadów z południa szczególnym uczuciem. Żadnej innej nacji nie lubimy bardziej, nawet Amerykanów (43 proc.). Vavrouska powtarza, że Czesi dawno zaakceptowali, że mają tak mały kraj, że nie ma w nim miejsca na zadęcie i napięcie, które z kolei wpisane są w polski genotyp. Mariusz Szczygieł, zdeklarowany czechofil potwierdza, że mamy do Czechów słabość, bo są tym, kim my nie możemy być. Tylko tyle? Wszyscy dobrze wiemy, że nie.

Wiadomo, są oczywistości: czeskie piwo jest świetne, Praga cudna, małe miasteczka - jak z pocztówki (np. Czeski Krum-low), no i ten język: jakby ktoś permanentnie robił sobie jaja. Film z czeskim dubbingiem to już w ogóle komiczny rozbój w biały dzień. "Gwiezdne wojny", mówi Darth Vader: "Luk, jo sem twój tatinek". "Być albo nie być - oto jest pytanie"? "Bytka abo ne bytka - to je zapytka". List do Koryntian: "Miłość się nie obraża i gniewem nie unosi". Po czesku to ponoć jakoś tak: "laska se ne wypina i ne wydyma sa". Zaczarowany flet - zahlastana fifulka. Stonka ziemniaczana - mandolinka brambo-rova. Każda litera to kolejny powód, by umrzeć ze śmiechu.

Czechów kochamy za ich bajki. Wiadomo, "Reksio" ma swój urok. Ale "Krecik" ze swoim "Ahoj!", "Rumcajs" czy "Żwirek i Muchomorek" to po prostu osobny rozdział w historii animacji dla dzieci. A już "Sąsiedzi" są poza wszelką konkurencją i klasyfikacją. Kto nigdy nie oglądał i nie zastanawiał się, co tym razem pójdzie nie tak, ręka w górę.

A kino? Czeski film, dosłownie i w przenośni? Najczęściej występują aktorzy o wdzięcznie brzmiących imionach Zdenek, Honza lub Svatopluk. Akcja bywa kapryśna, dialogi - abstrakcyjne. A na poważnie: "Straszne skutki awarii telewizora", "Butelki zwro-tne", "Palacz zwłok" czy "Obsługiwałem angielskiego króla" to klasyka, jakiej często brakuje w martyrologicznym kanonie polskiej kinematografii. Dołóżmy jeszcze seriale: "Arabela", "Szpital na peryferiach", "Żena za pultem" (czyli "Kobieta za ladą")… To je vyborne.

A czeski paradoks? W kraju knedliczków i bramborków mieszkają najpiękniejsze modelki świata i najgorzej ufryzowani mężczyźni. Z tym ostatnim nawet nie ma co dyskutować, Czechy są ostatnim miejscem na ziemi, w którym w środowisku naturalnym spotkamy takie okazy owłosienia głowowego, jak plereza, płetwa czy dywan. Nie bez powodu uczesanie to nazywane jest też fryzurą na "czeskiego hokeistę". Cały świat się przez to z Czechów śmieje, a Czesi mają to w no- sie. Swoje włosy mają w nosie.

Czeskie niezwykłości można by wymieniać jeszcze dłużej i czasu przed meczem z Portugalią by nie starczyło. Naród 4-krotnie mniej liczny od Polaków ma wybitnych hokeistów, całą gromadę światowej klasy pisarzy, praktycznie żadnej "misji pokojowej", Szwejka, Jożina z Bażin, Karela Gotta i chmury absurdalnego humoru. Czechosłowacja, lata 60. Rozmowa dwóch kolegów: "Wiesz, gdzie jest teraz kapitalizm?". "No jasne, na skraju przepaści". "A socjalizm?". "Jak to gdzie? Zawsze o krok przed kapitalizmem!".

Jest taka polska mądrość: "Jeśli nie wiesz, co zrobić, popatrz, co robią Czesi". Dziś przed telewizorami nie zabraknie też naszych piłkarzy. Niech chociaż im się przyśni Jiracek, Plasil albo Limbersky.

*Euro 2012 w DZ: eksperci typują wyniki meczów, wywiady z gwiazdami, strefa kibica
*Nowy podział Śląska: koniec woj. opolskiego i śląskiego, wspólne górnośląskie