Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Niesforne dziecko

Anna Kontek
Ewa Włoczek ze swoimi synami, Waldkiem i Markiem
Ewa Włoczek ze swoimi synami, Waldkiem i Markiem
Fabian Duda był jak demon: bił, kopał straszył, gryzł i obrzucał dzieci obelgami. W każdej sytuacji chciał, żeby było tak, jak on chce. Narzucał wszystkim swoją wolę.

Fabian Duda był jak demon: bił, kopał straszył, gryzł i obrzucał dzieci obelgami. W każdej sytuacji chciał, żeby było tak, jak on chce. Narzucał wszystkim swoją wolę. Z trudem przystosowywał się do norm panujących w jego szkole. Lekceważył je, omijał. Pedagog ze Szkoły Podstawowej nr 10 w Będzinie, do której chodził, określał go jako agresywnego i nieposłusznego chłopca.

Na lekcjach miał problemy z koncentracją, chodził po klasie, niczego nie pisał w zeszycie, nie potrafił usiedzieć na miejscu. Ukarany płakał, wpadał w histerię, krzyczał, twierdząc, że jest niewinny i wszyscy się na niego uwzięli.

Babcia i mama chłopca podejrzewały, że być może cierpi na ADHD, ale przez kilka lat nie udało im się uzyskać precyzyjnej diagnozy.

W poradni pedagogiczno-psychologicznej dostał skierowanie na nauczanie indywidualne i przez ten czas problemy wychowawcze ustały. Odżywały, gdy chłopiec wracał do szkoły.

Odseparowanie trudnego dziecka od pozostałych wydaje się najprostszym rozwiązaniem, ale w rzeczywistości jest rozwiązaniem najgorszym.

- Dziecko z ADHD należy integrować z rówieśnikami - mówi Halina Kantor ze Stowarzyszenia Niezwykłe Dzieci. - Wystarczy, że będą wyznaczone i przestrzegane przejrzyste zasady postępowania. Najważniejsze jest spokojne, pełne zrozumienia podejście do dziecka, bo osoba nadpobudliwa reaguje agresją na agresję.

- ADHD nie da się wyleczyć, ale można złagodzić jego objawy. Wychowanie polega na tym, żeby wyznaczyć granice, wypracować zasady i umiejętnie nagradzać dziecko - mówi Ewa Włoczek, przewodnicząca Stowarzyszenia Rodziców i Opiekunów Dzieci oraz Młodzieży z Zespołem ADHD "Akceptacja" w Gliwicach, która ma dwóch synów z ADHD, 16- i 13-latka.

- Ale bezwzględnie potrzebna jest ścisła współpraca domu i szkoły - dodaje.

Kiedy u starszego syna, wówczas 7-letniego, zaobserwowała pierwsze problemy z koncentracją, mało kto słyszał o ADHD. Zorientowała się, że nie potrafi usiedzieć na miejscu i odrobić do końca zadania.

Potem ze szkoły popłynęły uwagi, że nie pracuje na lekcjach, nie potrafi wytrzymać w ławce 45 minut albo jest jakby nieobecny i nic do niego nie dociera.

Dzięki wstawiennictwu dyrekcji dostała się do poradni psychologiczno-pedagogicznej. Kiedy zobaczyła kartkę z diagnozą: nadpobudliwość psychoruchowa, nie wiedziała, o co chodzi.

Z młodszym synem było już łatwiej, choć jest bardziej impulsywny, gadatliwy, wyrywa się bez pytania. Nauczyła się rozmawiać ze swoimi niesfornymi dziećmi: chwalić i trzymać je w ryzach.

- Rodzice, którzy już widzą i rozumieją problem, starają się szukać pomocy. Problem w tym, że w województwie śląskim jest niewiele poradni wyspecjalizowanych w ADHD, działających w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Placówek prywatnych jest więcej, ale nie każdego stać na takie wizyty. Same leki kosztują nawet 250-300 złotych miesięcznie, a potrzebna jest też terapia dla całej rodziny. To wykracza poza przeciętne możliwości finansowe - podkreśla Ewa Włoczek.

Dlatego rodzice koncentrują się w stowarzyszeniach, dzięki którym mogą łatwiej dotrzeć do lekarzy, wymieniać doświadczeniami i wspierać się. Uczą się rozumieć swoje dzieci i dostrzegać ich zalety.

W poradnikach dla rodziców dzieci nadpobudliwych można znaleźć co najmniej 25 cech typowych dla osób z ADHD, między innymi: niespożytą energię, spontaniczność, gotowość do rozmowy, brak obaw przed próbowaniem nowych rzeczy, wrażliwość, dociekliwość, świetną pamięć i ciekawość świata.

Jeśli twoje dziecko...

- stale wierci się
- raczej biega niż chodzi
- ma kłopoty z zasypianiem
- ma senne koszmary
- jest bardzo gadatliwe
- biega po całym domu
- nie potrafi się skoncentrować
- łatwo się rozprasza
- często gubi lub zapomina rzeczy
- nie lubi zmian
- wtrąca się do rozmowy dorosłych
- nie czeka na swoją kolej
- łatwo się denerwuje
- łatwo się zniechęca
- nie kończy czynności
- źle zapamiętuje szczegóły
- zdaje się nie słuchać
- wyłącza się, zamyśla,
- nic do niego nie dociera
- dokucza innym dzieciom, rodzeństwu
- psuje różne rzeczy
- bywa agresywne
- ma wieczny bałagan wokół siebie
- jest impulsywne
- ma kłopoty z przestrzeganiem zasad

to może cierpieć na zespół nadpobudliwości psychoruchowej

Gdzie szukać pomocy

1) FENIKS NZOZ
Gliwice, Młyńska 8
032-337-40-50

2) NZOZ Lecznica Dzieci i Dorosłych Szpital
im. Mościckiego
Chorzów, Powstańców 27
032-241-36-29
032-246-02-44

3) Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży
Bielsko-Biała, Reja 15
033-815-99-68

4) Poradnia Avicenna
Tychy, Cyganerii 18
032-326-52-41

5) Poradnia Zdrowia Psychicznego Centrum Pediatrii
Sosnowiec Klimontów, Zapolskiej 3
032-263-00-58 w. 224

6) Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży
Tarnowskie Góry, Pyskowicka 51
032-285-42-73 w. 298

7) Pszczyński Ośrodek Rehabilitacyjno-Terapeutyczny
Pszczyna, Antesa 1
032-210-34-69

8) Wojewódzkia Poradnia Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży
Katowice, Lompy 16
032-255-28-54

Diagnozowaniem dzieci z ADHD zajmują się też inne poradnie zdrowia psychicznego. W naszym regionie prężnie działają organizacje skupiające rodziców

- Stowarzyszenia Rodziców i Opiekunów Dzieci i Młodzieży z Zespołem ADHD "Akceptacja"
- Gliwickie Centrum Organizacji Pozarządowych, Jagiellońska 21, pon. godz. 16-18
- "Niezwykłe Dzieci" Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom z ADHD i innymi dysfunkcjami, Katowice, 503-048-898
mail: [email protected]

Co to jest ADHD

ADHD (ang. Attention Deficit Hyperactivity Disorder) to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi. U jego podłoża leży specy- ficzny tryb pracy mózgu, który utrudnia dziecku kontrolowanie własnych zachowań i osłabia zdolność skupienia uwagi. Osłabione działanie neuroprzekaźników, czyli substancji uczestniczących w przekazywaniu pobudzeń w układzie nerwowym (dopaminy i noradrenaliny) prowadzi do 3 rodzajów objawów: nadruchliwości, impulsywności i zaburzeń uwagi. Są one wyraźnie widoczne już między 5. a 7. rokiem życia, ale bywa, że rodzice zwracają na nie uwagę dopiero wtedy, gdy dziecko rozpocznie naukę w szkole. Przyczyny ADHD nie są do końca wyjaśnione.

Jak rozpoznać nadpobudliwość

Rozpoznanie zespołu nadpobudliwości psychoruchowej nie jest łatwe. Wymaga czasu, bacznej obserwacji i doświadczenia. Objawy stają się wyraźniejsze, gdy wymaga się od dziecka wzmożonej koncentracji. Sprawa jest trudna również dlatego, że nie u wszystkich osób ADHD ma taki sam przebieg. Choć zainteresowanie tym problemem jest coraz większe, nadal mało jest ośrodków przygotowanych do pracy z nadpobudliwymi dziećmi. Teoretycznie mogą zostać zdiagnozowane w każdej poradni zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. W praktyce bardzo ważna jest rola rodziców i opinia nauczyciela.

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na bedzin.naszemiasto.pl Nasze Miasto