Literacka miłość

Będzinianka Ewelina Gutowska poezją i prozą zajmuje się od najmłodszych lat z sukcesami, a przede wszystkim z pasją, która wciąż ją inspiruje. Studentka filologii polskiej niedawno otrzymała wyróżnienie w konkursie jednej z czołowych oficyn w kraju za wiersz "To już śpi".

Lista jej osiągnięć literackich jest imponująca: nagroda Centrum Edukacji Ekologicznej w Warszawie, wyróżnienie podczas VII Tygodnia Ziemi, dwa wyróżnienia w "Zagłębiowskim Pegazie", pierwsza, druga i trzecia nagroda
w konkursie "Twórczość ze szkolnej ławy", pierwsze i drugie miejsce w "Młodym mistrzu pióra" i jeszcze kilkanaście wyróżnień oraz nagród publiczności w cyklicznym, będzińskim Turnieju Jedynego Wiersza.

Za największy sukces Ewelina uważa pierwsze miejsce w ogólnopolskim konkursie poetyckim w 1998 roku, zorganizowanym przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci. Po latach z młodzieńczej poezji nie pozostało już nic.
- Jestem bardziej dojrzała, podchodzę do otaczającego mnie świata w sposób mniej subiektywny. Skupiam się na obserwacjach rzeczywistości, stąd płyną moje sądy - deklaruje.

Od kilkunastu miesięcy Ewelina pisze głównie krótkie utwory, limeryki bądź wiersze białe. Pojawiły się też filozoficzne eseje.

Mieszkanka Będzina zastrzega, że nie jest to podyktowane filologicznym aspektem studiów, lecz osobistą potrzebą. Chętnie przystąpiłaby do jakiejś nieformalnej grupy poetyckiej, w której pracują twórcze młode osoby.

- Mowa wielu słów we wszechświecie jest gęsta, przesycenie słowem nic nie daje. I w kilku wersach można powiedzieć dużo. Ważne, by myśli nie traciły świeżości - przyznaje Ewelina.

Choć nigdy nie wydała swoich wierszy w tomiku, wierzy, że kiedyś to nastąpi. Wie, że młodym twórcom niełatwo zaistnieć na rynku wydawniczym, a prócz talentu i szczęścia potrzebne są pieniądze. Pisze "do kajetu", dla własnej przyjemności.